Guest curator for the exhibition of the Art Rental Service 2006
Artikel Dagblad van het Noorden 22-07-2006: DVHN 22-07-2006
Uitnodiging: Grotenhuis uitleengasten
Liesbeth Grotenhuis maakt bij Gasunie als kunstconservator o.a. monumentale tentoonstellingen in het hoofdkantoor. De selectie uit de CBKcollectie vond juist plaats volgens een principe dat veel mensen uit de kunstwereld doet gruwelen: iets op kleur voor boven de bank.
De opening van de expositie wordt gedaan door kunstliefhebber Pieter Trienekens, directeur Gas Transport Services, dochteronderneming van Gasunie
SF&L verzorgen een vj-optreden
Schilderij boven de bank: Sarianne E. Breuker, ‘Fuck Blossem’ 2006, acryl op doek, 100 x 100 cm.
Kunst schenkt een stukje levensvreugde. Het is een van de leukste uitdagingen om een kunstwerk uit te kiezen dat helemaal bij jou past. Daarna volgt het plezier om er thuis een geschikt plekje voor te vinden. Om het vervolgens vlot en goed op te hangen, vind je hier enkele doeltreffende en praktische aanwijzingen. Zo heb je het langst optimaal plezier van je werk.
ONGELIMITEERD KLEURFESTIJN
Kunst boven de bank? Het maakt de sfeer in je woonkamer aangenaam af. Er is tegenwoordig werkelijk voor elk wat wils: de keuze in maat, vorm en techniek is schier onuitputtelijk. En hoewel over smaak natuurlijk niet te twisten valt, is het aanbod zo gevarieerd dat er altijd wel iets fijns te vinden is. Overigens is ook voor iedere beurs wel iets moois voor handen.
Misschien het allerleukste, is om iets passends in je eigen kleur te zoeken. In een fantastische combinatie met je huisraad, kan dat een waar kleurfestijn opleveren. Je kunt kunst bijvoorbeeld bij uitstek inzetten om je huis een ware metamorfose te geven.
FIJNE HANGPLEK
Het ophangen van een kunstwerk op ooghoogte is een ideaal uitgangspunt. In de zithoek is deze door de zithouding lager dan bijvoorbeeld in de entree, waar men doorgaans loopt.
Een combinatie van meerdere kunstwerken biedt weer legio nieuwe mogelijkheden. Een muur vullen met veel verschillende kunst en andere ingelijste objecten is een zeer eigentijdse benadering van inrichten. Mooi is het als de werken aan de boven- of onderkant op één lijn hangen.
Of wat te denken van een grote serie kleine werkjes die met een kleine tussenruimte bij elkaar hangen? Het levert een fraai samenspel op, dat zich laat lezen als één ‘blok’.
MAAR PAS OP
- Denk niet te licht over het ophangen van kunst; het is een karweitje dat zorgvuldig uitgevoerd moet worden. Zorg altijd voor een degelijke ophanging van je gekoesterde kunstwerk. Een spijker in de muur is geen stevige, blijvende oplossing. Gebruik bij voorkeur een plug met een schroef of schroefhaak.
- Wist je dat licht, vocht en snelle wisselingen van temperatuur uw kostbare werk onherstelbaar kunnen beschadigen? Zorg er daarom altijd voor, dat het werk niet onder invloed kan komen van direct zonlicht. Voorkom invloeden van vocht of extreme temperatuurwisselingen. Dus ingelijste werken nooit boven een verwarmingselement of op vochtige muren hangen, want dat zou jammerlijke gevolgen kunnen hebben!
- Let er op dat een te laag opgehangen schilderij slechts ten dele zichtbaar is achter de hoofden van de personen op de bank. Misschien is het een idee het schilderij wat hoger te hangen? Een tikje naar links of rechts geschoven levert het al gauw een speels resultaat op.
En als je kunstwerk dan eenmaal stevig bevestigd is aan de muur, is het alleen nog maar een kwestie van genieten.
Openingswoord van Pieter Trienekens, directeur Gas Transport Services, dochteronderneming van Gasunie bij de expositie ‘Uitleengasten 5’ in het CBK, zaterdag 22 juli 2006, 16.00 uur.
Geachte dames en heren, beste Liesbeth
Toen Liesbeth Grotenhuis mij enkele weken geleden vroeg of ik 22 juli tijd in mijn agenda had, vroeg ik natuurlijk eerst waarom. Dat het iets met kunst te maken had, kon ik natuurlijk wel vermoeden. Dat ik gevraagd zou worden om deze expositie te openen, wist ik toen niet. En dat ik daarbij als kunstliefhebber zou worden aangekondigd, al helemaal niet.
Dus toen deze dag naderde, was dat een goede gelegenheid om eens over de vraag na te denken of ik een kunstliefhebber ben en zo ja, hoe dat zo gekomen is. Laat ik beide vragen maar beantwoorden door u zo’n 20 jaar mee terug te nemen in de tijd. Mijn vrouw en ik kwamen toen vanuit de Randstad naar Groningen, waar ik aan de slag ging bij Gasunie.
In die tijd was er een zeer actieve kunstcommissie, die zich toelegde op het organiseren van exposities, het aankopen van kunst van hedendaagse Nederlandse kunstenaars ten behoeve van de bedrijfscollectie, en alles wat daar verder bij komt kijken.
En ik vond dat prachtig! In de eerste plaats omdat kwalitatief goede kunst overal aanwezig was en daardoor alleen al een contrast creëerde met een in hoge mate technisch en rationeel bedrijf. In de tweede plaats, omdat je kon merken dat bijna iedereen er door geïntrigeerd raakte en ook zelf graag een origineel kunstwerk op zijn/haar werkkamer wilde hebben. En nog steeds is dat het geval: reproducties zijn bij Gasunie nauwelijks te vinden, afgezien van de alom aanwezige leidingkaarten.
Kunst werkt dus, is mijn conclusie, en een goede bedrijfscollectie wordt zeer gewaardeerd. Ook de gunstige aankoopregelingen voor onze medewerkers en het aanbieden van kunst bij bedrijfsjubilea heeft zeker bijgedragen aan de grote waardering die kunst en de kunstcommissie binnen ons bedrijf geniet. En het heeft een duidelijke impuls gegeven aan het “cultuurklimaat”in Groningen, met als hoogtepunt de bijdrage tbv het Groninger Museum, onmogelijk zonder het kunstvriendelijke klimaat.
In die zin is er een duidelijke overeenkomst met de rol van het CBK, namelijk door het aanbieden van goede kunst de drempel voor een groot publiek verlagen. Interessante vraag daarbij is of een bedrijfscollectie andere eisen worden gesteld dan aan een collectie die bedoeld is voor publieke uitleen. Misschien dat Liesbeth bij uitstek iemand is die daar een goed oordeel over kan geven, zeker na het samenstellen van deze expositie. Het feit dat een bedrijfscollectie tentoongesteld wordt voor iedereen toegankelijke ruimte heeft er in het verleden wel in een aantal gevallen toe geleid dat bezwaar gemaakt werd tegen kunst die als té grensverleggend werd ervaren. In die zin heeft een collectie als van het CBK wellicht meer vrijheidsgraden dan een bedrijfscollectie als de onze. Aan de andere kant zijn wij weer wat minder gebonden aan de kleuren van het bankstel van onze doelgroep dan het CBK.
We hebben voor de expositie niet alleen onze conservator uitgeleend, maar ook een groot doek van Armando. Het werk, met als titel ‘Das Gefechtsfeld’ is een van de topstukken van de collectie die mij na aan het hart ligt. Het hangt normaliter op mijn werkkamer en heeft al tot veel discussie geleid. Het is een werk dat veel mensen te somber vinden om elke dag te zien. Ik associeer het altijd met de tocht door de Rode Zee. Het staat daarmee symbool voor een tocht gedreven door moed en nieuwsgierigheid, met geloof in eigen kunnen. Daarmee is het allesbehalve somber, eerder optimistisch ondanks de diepzwarte kleurstelling. En, Liesbeth, het past qua kleur perfect bij jouw dieprode bank!
Dames en heren, het is mij een waar genoegen om deze expositie te mogen openen, ik geloof dat daar nog een openingshandeling bij hoort, maar voordat ik daartoe over zal gaan wil ik iedereen die er aan bijgedragen heeft van harte te complimenteren met het resultaat.
Ik dank u voor uw aandacht!
Fotografie: Albert Knot